Podziel się
Najpierw obserwacja, potem działanie
Zarząd Zieleni m.st. Warszawy planuje prace polegające na koszeniu trawników przyulicznych zgodnie ze zróżnicowanym reżimem koszenia, który wprowadził kilka lat temu. Reżim ten zakłada trzykrotne koszenie w ciągu roku – to minimalna liczba, by zapewnić właściwą pielęgnację muraw z jednoczesnym uwzględnieniem przeciwdziałania skutkom zachodzących zmian klimatycznych. Ponadto ogrodnicy miejscy na bieżąco obserwują sytuację przyrodniczą (m.in. przyrost traw) i warunki pogodowe (występowanie przedłużającej się fali upałów). Od nich uzależniony jest rodzaj, zakres i częstotliwość prac podejmowanych na danym terenie.
Pod opieką ZZW znajduje się ponad 1300 ha terenów przyulicznych w stolicy (tereny przy ulicach powiatowych, wojewódzkich i krajowych). W związku z całkowitym zakazem używania dmuchaw do sprzątania pokosu, tegoroczne koszenie trawników przyulicznych jest bardziej ekologiczne, jednak wymaga więcej czasu, ponieważ pracę są wykonywane ręcznie. Czasem wiąże się to z chwilowym wstrzymywaniem ruchu samochodowego, by zapewnić bezpieczeństwo osobom wykonującym prace przy ruchliwych ulicach.
Koszenie trawników – niezbędne dla ich prawidłowego rozwoju
Obecnie na terenie Warszawy obserwuje się intensywny przyrost trawników, będący efektem wysokiej temperatury i intensywnych opadów. Źdźbła traw jednak są już suche i zdrewniałe, a jednocześnie, w części lokalizacji, nieskoszona, bujnie rozwinięta zieleń „kładzie się” pod swoim ciężarem. W takiej sytuacji na poziomie gleby gromadzi się nadmierna wilgoć i rozpoczyna niepożądany proces gnilny. Pozostałe przy ziemi zielone liście obumierają, rośliny nie mają możliwości zagęszczenia się i prawidłowego rozwoju. Ponadto utrudniony jest dostęp do gleby wysiewających się roślin dwuliściennych. W tej sytuacji pielęgnacja polegająca na koszeniu jest wręcz wskazana dla prawidłowego rozwoju trawników i łąk. Zabieg ten wzmacnia i zagęszcza trawę, zapewniając odpowiedni dopływ powietrza i wody do systemu korzeniowego.
Warto pamiętać, że po skoszeniu trawników przez pewien czas będzie widoczny efekt rżyska, jednak przy odpowiednich warunkach rośliny szybko się zregenerują. W celu uniknięcia uszkodzeń rozet roślin dwuliściennych wysokość koszenia ustawiona jest na ok. 7-10 cm. Przy czym, ze względu na duże nierówności terenów przyulicznych (które powstają w wyniku prowadzonych w ich obrębie licznych prac remontowych), wysokość ta może w wybranych miejscach ulec obniżeniu, a przy bardzo wysokich trawach – jest trudna do utrzymania.
Koszenie – prace konieczne ze względów bezpieczeństwa ruchu
Koszenie zieleni przyulicznej konieczne jest również ze względów bezpieczeństwa użytkowników ruchu: kierowców, rowerzystów oraz pieszych. Wysoka trawa ogranicza widoczność, szczególnie na skrzyżowaniach i zakrętach. Jest to zauważane przez mieszkańców, służby miejskie otrzymują liczne zgłoszenia na ten temat. O potrzebie przeprowadzenia koszenia na danym terenie można powiadomić m.in. poprzez Miejskie Centrum Kontaktu Warszawa 19115.
Świadome zarządzanie zielenią w dobie zmian klimatycznych
Wprowadzony zróżnicowany reżim koszenia jest wyrazem świadomego zarządzania zielenią miejską z myślą o środowisku. W ostatnich latach przyjęto i realizowano m.in. następujące zasady:
- koszenie 1-2 razy w roku – z uwzględnieniem warunków pogodowych:
łąki miejskie, łąki kwietne, ostoje przyrody w parkach i na skwerach, wały przeciwpowodziowe; - koszenie 3 razy w roku – z uwzględnieniem warunków pogodowych:
trawniki przyuliczne w pasach drogowych. W wybranych lokalizacjach niemal całkowicie rezygnuje się z koszenia i pozostawia naturalne łąki (np. środkowy pas między jezdniami na ul. Żwirki i Wigury, al. Krakowska). W tych miejscach koszenie jest ograniczone do pasa o szerokości ok. 1 m od strony pasa jezdni; - koszenie częstsze – w miarę potrzeb, z uwzględnieniem warunków pogodowych:
trawniki nowo założone, parkowe polany, trawniki wokół rabat kwiatowych; - koszenie częste – nawet do 10 razy w sezonie: trawniki reprezentacyjne.
W celu zapewnienia jak najlepszych warunków dla fauny żyjącej w mieście, pozostawia się zarówno w parkach, jak i przy ulicach (w odpowiednich miejscach, tak aby zachować bezpieczeństwo użytkowników ruchu drogowego) naturalne łąki miejskie – miejsca niekoszone i niegrabione – oraz strefy niekoszone wokół skupisk drzew. Łąki naturalne od lat można oglądać w warszawskich parkach, na skwerach i w pasach drogowych m.in. na terenie Parku Skaryszewskiego, Parku Pole Mokotowskie, Parku Arkadia czy na skarpie Mostu Marii Skłodowskiej-Curie i w pasach między jezdniami alei Żwirki i Wigury.
