Type to search

Profilaktyka HIV/AIDS – dementujemy pseudoraport

Podziel się

Stanowczo sprzeciwiamy się manipulacjom i kłamstwom, jakie znalazły się w tzw. raporcie Kalety, opublikowanym 9 grudnia. Jest to zestawienie statystyczne programów i kwot dofinansowania, uzupełnione ilustracjami przypadkowo związanymi z tematem, w naszej ocenie mającymi na celu wywołanie jednoznacznego negatywnego skojarzenie z osobami i zachowaniami nieheteronormatywnymi. Bezrefleksyjne wrzucanie linków z filmami rzekomo zachęcającymi do brania narkotyków, uprawiania seksu czy narkomanii, okraszone sugestywnymi komentarzami nie ma nic wspólnego z prawdą. Jest to działanie oburzające, zasługujące na surową krytykę. Sebastian Kaleta dokonuje szkodliwej, skandalicznej manipulacji, która może nieść ze sobą tragiczne skutki, czyli zahamowanie skuteczności walki z HIV.

Walka z penalizacją i wykluczaniem grup zagrożonych narkomanią czy grup ryzyka narażonych na zakażenie HIV trwa w Polsce od wielu lat. To Marek Kotański rozpoczął akcję takiego traktowania problemu narkomanii, rozdawania strzykawek, edukacji dotyczącej higieny używania igieł. Nikt nie oskarżał go wówczas o zachęcanie do narkomanii.

Ksiądz Arkadiusz Nowak, inicjując walkę o zapobieganie AIDS w Polsce, docierał do grup najbardziej narażonych na zarażenie się HIF, realizował ogólnopolskie kampanie skierowane do różnych grup, także szczególnie narażonych – gejów. Nikt nie oskarżał go w związku z tym o propagowanie „ideologii LGBT”.

Miasto Stołeczne Warszawa nigdy nie propagowało ani nie zachęcało do spożywania substancji psychoaktywnych. Wspieramy działania zmierzające zarówno do całkowitej abstynencji, jak i te oparte na nurcie redukcji szkód, czyli ograniczeniu szkód społecznych i zdrowotnych wynikających z przymusu przyjmowania substancji psychoaktywnych. Realizowane w Warszawie zadania są skierowane do wszystkich mieszkańców, jednak z uwagi na fakt, że tzw. środowisko MSM (mężczyźni utrzymujący kontakty seksualne z mężczyznami) jest populacją ważną w kontekście profilaktyki zakażeń HIV, mogą oni stanowić większą grupę odbiorców tychże zadań.

Działania w obszarze redukcji szkód są regularnie finansowane przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii. W Polsce programy profilaktyczne są realizowane przez rządową agendę od 1999 r. Wszystkie programy miejskie rozpoczęły się dekady temu, za prezydentury R. Trzaskowskiego nie wprowadzono nowych.

W tzw. raporcie są nieścisłości i nieprawdy, podano zadania i kwoty dotyczące zupełnie różnych zadań. Nie mają one żadnego związku z tematyką LGBT, której poświęcony jest tzw. raport. Np. dwa wymienione w materiale projekty poświęcone były wsparciu dzieci polskiego pochodzenia ze Wschodu oraz dzieci cudzoziemskich w warszawskich szkołach. Osią przewodnią projektów była nauka języka polskiego, kultury polskiej, pomaganie w adaptacji tych dzieci w polskim społeczeństwie, w szkole, w Warszawie. Informacja dotycząca tych projektów jest z gruntu jest nieprawdziwa, bowiem dofinasowanie otrzymały projekty Fundacji „MultiOcalenie”, a nie projekty Fundacji „Ocalenie”.

Cały tzw. raport jest pełen błędów i manipulacji i w żadnym wypadku nie może być traktowany jako źródło wiedzy o polityce Warszawy wobec grup wykluczonych i zagrożonych wykluczeniem, profilaktyce zakażeń HIV czy walce z uzależnieniami.