Type to search

Tablica upamiętniająca działanie Wojskowego Gubernatorstwa Warszawy odsłonięta

Podziel się

Wojskowe Gubernatorstwo Warszawy funkcjonowało przy Krakowskim Przedmieściu od 29 lipca 1920 roku. Było odpowiedzialne za przygotowanie obrony miasta, ale też organizację życia codziennego w stolicy.

Wojskowym Gubernatorem był generał podporucznik Franciszek Latinik, równocześnie dowódca 1 Armii Wojska Polskiego, broniącej przedpola Warszawy. Miał bardzo duże uprawnienia związane z utrzymaniem porządku i gotowości obrony.

Gubernatorstwo funkcjonowało do 28 września 1920 roku, kiedy oficjalnie zniesiono stan oblężenia. – Warszawa mogła znowu cieszyć się ze świeżo zdobytej, ale też obronionej stołeczności. I rozwijać! Tę szansę w latach 20. i 30. wykorzystała. Dziś, po stu latach, pamiętamy o tamtych wydarzeniach, jednocześnie dbając o nasze miasto – mówi Renata Kaznowska, zastępca prezydenta m.st. Warszawy.

– Generał Franciszek Latinik – wraz z podległym mu Wojskowym Gubernatorstwem Warszawy – trzymał pieczę nad miastem, które stanowiło ostatnią linię obrony w wojnie 1920 roku. Gdyby nie odwaga tamtych ludzi, moglibyśmy znajdować się teraz w zupełnie innej rzeczywistości. Warszawa nigdy im tego nie zapomni! – mówi Ewa Malinowska-Grupińska, przewodnicząca Rady m.st. Warszawy.

Przed stu laty

14 sierpnia 1920 r. Gazeta Warszawska odnotowała:
„Zagraniczni rzeczoznawcy od dawna zdecydowali, że zważywszy siły liczebne walczących, bitwa ta powinna być przez nas wygrana, jeśli wszyscy szeregowcy i wodzowie spełnią należycie swoje obowiązki. […] Bitwa pod Warszawą może być naszą bitwą pod Marną. […] Człowiek, któremu powierzono obronę naszego miasta, gubernator wojskowy Warszawy, generał Latinik, jest jak najlepszej myśli. […] ma ufność do żołnierza, a nie mniejszą do Warszawy. Warszawa zdobyła się na nastrój tak podniosły i patriotyczny, że współzawodniczyć może ze Lwowem i Paryżem.”

Bitwa Warszawska była jedną z 18 najważniejszych bitew w dziejach świata. Była to decydująca bitwa wojny polsko-bolszewickiej. Określana mianem „cudu nad Wisłą”, zatrzymała inwazję Rosji Sowieckiej na Polskę i zachodnią część Europy.