Ma być przyjemnie, ładnie i wygodnie. Dzieci bezpiecznie dojdą do szkół i przedszkoli, bo między domami zamiast ulic z samochodami architekci projektują zieleń. Starsi w takiej przestrzeni bez barier, z drzewami i ogrodami, też poczują się lepiej. Chodzi o to, by połączyć wartości społeczne i środowiskowe, zapewnić przestrzeń dla wielopokoleniowej i zintegrowanej wspólnoty mieszkańców, gdzie nikt ze względu na wiek, możliwości finansowe czy model życia nie będzie wykluczony.
Dojazd do Warszawskiej Dzielnicy Społecznej będzie łatwy. Przy ul. Górczewskiej na wprost Wola Parku powstanie stacja Ulrychów II linii metra. Kolej planuje w pobliżu stację PKP Warszawa Górczewska.
– Planując rozwój miasta, musimy pamiętać o kosztach, by w optymalny sposób wykorzystywać i rozbudowywać już istniejącą infrastrukturę. Najpierw należy zagospodarować obszary, które teraz można nazwać postindustrialnymi nieużytkami. Przyszłe inwestycje muszą uwzględniać infrastrukturę społeczną, tereny rekreacyjne i zieleń. Trzeba zagwarantować mieszkańcom przyjazną, funkcjonalną i estetyczną przestrzeń do życia, pracy i wypoczynku – mówi Michał Olszewski, zastępca Prezydenta m.st. Warszawy.
Cały teren ma ponad 16,6 ha, należy do miasta. Koncepcję architektoniczno-urbanistyczną przygotowała pracownia BBGK Architekci. Makietę dzielnicy można oglądać w „Zodiaku” Warszawskim Pawilonie Architektury do 26 maja br. Odbędą się też dwa spotkania z projektantami koncepcji Warszawskiej Dzielnicy Społecznej, 22 marca o godz. 18.00 w „Zodiaku” Warszawskim Pawilonie Architektury (Pasaż Wiecha 4) i 6 kwietnia w godz. 11.00 -14.00 w Wolskim Centrum Kultury (ul. Obozowa 85). Po spotkaniu w WCK zapraszamy na spacer po wzorcowych osiedlach społecznych – BGK, TOR, WSM II. Prowadzenie: Tomasz Fudala. Start o godz. 14.00. Zbiórka w Wolskim Centrum Kultury.
– Dawniej przemysłowy obszar Warszawy ma szansę ożyć, nie jako miejska monokultura mieszkaniowa, ale jako wielofunkcyjna część miasta, gdzie można mieszkać, uczyć się, pracować i spędzać czas wolny – mówi Marlena Happach, architekt miasta, dyrektor Biura Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu m.st. Warszawy.
Warszawska Dzielnica Społeczna składać się będzie z czterech megakwartałów zabudowy. To swoiste ramy wokół dużych przestrzeni wspólnych podzielonych na jednostki sąsiedzkie z półotwartymi dziedzińcami z ogródkami. W sumie powstaną 2182 mieszkania miejskie dla 5128 mieszkańców. 20 proc. to mieszkania społeczne, 50 proc. będzie dostępna cenowo z czynszem, który nie przekracza 70 proc. tego rynkowego. Pozostała część (30 proc.) to mieszkania komercyjne z wynajmem po cenach rynkowych (ok. 45-55 zł za 1 m kw. miesięcznie).
– Warszawska Dzielnica Społeczna to projekt wyjątkowy. Potrzebujemy poligonu doświadczalnego, dyskusji o tym, jak można mieszkać inaczej. I co to właściwie znaczy mieszkać inaczej – opowiada jeden z pomysłodawców idei WDS, Wojciech Kotecki.
Inwestycja będzie prowadzona w etapach. Każdy z nich zapewni wszystkie wygody i usługi potrzebne mieszkańcom w codziennym życiu. Na zespół szkolno-przedszkolny dla ok. 500 dzieci przewidziano działkę o powierzchni 1,25 ha. Część z tego terenu będzie też dostępna po godzinach lekcyjnych. Nad dachem fragmentu szkoły planuje się budowę akademika, by w obrębie jednej inwestycji zapewnić różne funkcje. Miks programowy to jedna z idei Warszawskiej Dzielnicy Mieszkaniowej – w skali kwartału, a także budynków. Od strony ulicy Górczewskiej staną biurowce, w których znajdą się miejsca pracy. Budynki komercyjne stanowić będą też barierę akustyczną. Wytłumią hałas z ruchliwej arterii.
Nie zabraknie domu kultury i biblioteki. Bardzo ważna jest zieleń. Prawie jedną trzecią Warszawskiej Dzielnicy Społecznej zajmą skwery, ogródki warzywne i kwiatowe, ścieżka sąsiedzka. Drugie tyle zieleni pojawi się w formie ogrodów dachowych i pionowych – na ścianach.
W Warszawskiej Dzielnicy Społecznej 20 proc. mieszkań przewidziano dla seniorów, tyle samo dla par, 45 proc. to mieszkania rodzinne, pozostałe 15 proc. stanowić będą kawalerki i mieszkania studenckie. Pojawią się w różnych typach budynków takich jak korytarzowce, klatkowce (galeriowce), domy w zieleni, szeregówka. Projektanci sugerują, by przy okazji realizacji osiedli Warszawskiej Dzielnicy Społecznej skorzystać z nowoczesnej prefabrykacji. W ten symboliczny sposób historia zatoczyłaby koło, a przy wznoszeniu domów można by skorzystać z linii i bocznicy kolejowej, co usprawniłoby proces budowy.
Inicjatorami pomysłu Warszawskiej Dzielnicy Społecznej na obszarze dawnej Fabryki Domów są Joanna Erbel, Tomasz Andryszczyk oraz Wojciech Kotecki. Prace badawcze i wstępną koncepcję masterplanu wykonała pracownia BBGK Architekci przy współpracy ekspertów. Część badawcza obejmowała analizę działki, terenów sąsiednich, a także zrealizowanych europejskich osiedli społecznych – m.in. GWL Terrein w Holandii, Clichy Batignoles w Paryżu i Mehr als Wohnen w Zurychu. Zachodnie przykłady były analizowane pod kątem wprowadzania zróżnicowania społecznego, sposobów kształtowania architektury wspierającej integrację sąsiedzką, zrównoważonego rozwoju oraz modeli finansowania i zarządzania.
Więcej informacji tutaj.
WDS a Strategia Warszawa2030
Idea Warszawskiej Dzielnicy Społecznej, opierająca się na założeniu, że nowe projekty mieszkaniowe powinny posiadać ofertę skierowaną do różnych grup społecznych, wpisuje się w założenia strategii rozwoju Warszawy „#Warszawa2030”. Czytamy w niej (Cel operacyjny 2.1. Mamy dostęp do szerokiej oferty mieszkań):
„Planowane jest podniesienie dostępności mieszkań dzięki zwiększeniu zasobu lokali komunalnych. Ponadto wspierane będzie budownictwo społeczne oraz inicjatywy na rynku mieszkań na długotrwały i bezpieczny wynajem. Promowane będą alternatywne i innowacyjne sposoby zaspakajania potrzeb mieszkaniowych osób o zróżnicowanych dochodach i oczekiwaniach. Propagowane będzie tworzenie budynków i osiedli mieszkaniowych stanowiących integralną część otoczenia, zapewniających wysoką jakość przestrzeni wspólnych oraz uwzględniających wymogi osób w różnym wieku, co będzie sprzyjało różnorodności społecznej. Wspierane będzie budownictwo ukierunkowane na racjonalne gospodarowanie zasobami naturalnymi – kształtowane z poszanowaniem środowiska naturalnego i o ograniczonym na nie wpływie”.