Przemoc w szkole, choć nie powinna mieć miejsca, jest coraz częstszym zjawiskiem. W ostatnich latach przeprowadza się intensywne działania mające na celu zapobieganie agresji i przemocy wśród dzieci i młodzieży. Mają one jednak niską skuteczność. Poradnia psychologiczna to często ostatnia deska ratunku zarówno dla ofiar, jak i oprawców. Dlaczego walka z agresją jest tak trudna?
Ofiary równie często, jak znęcania cielesnego, doświadczają innych rodzajów agresji. Wśród najczęściej spotykanych, wyróżnić można przemoc:
Osoby, które doświadczyły przemocy, dźwigają ciężki bagaż emocjonalny. Ciągłe życie w poczuciu wstydu i niesprawiedliwości, smutku, lęku, gniewu, żalu i upokorzenia prowadzą do obniżenia samooceny, nieśmiałości, wycofania i rzutują na relacje interpersonalne. Często, aby pomóc dziecku, potrzebny jest psycholog dziecięcy, który ułatwi wychodzenie z traumy.
W przypadku dzieci doświadczających przemocy i agresji ważna jest natychmiastowa pomoc. Osoby, które zgłaszają problem rodzicom czy nauczycielom, często są ignorowane, a ich kłopoty są bagatelizowane. To niewłaściwa reakcja pogłębiająca problem. Placówką, do której należy się udać z prześladowanym dzieckiem, jest poradnia psychologiczna. Nękani uczniowie, którzy nie otrzymają odpowiedniego wsparcia, narażeni są na choroby i zaburzenia psychiczne, takie jak fobia szkolna czy depresja. Bardzo często występuje nerwica u dzieci, objawiająca się bólami brzucha, głowy oraz kołataniem serca. Wielu uczniów, którzy nie potrafią poradzić sobie z negatywnym ładunkiem emocjonalnym, ma myśli samobójcze i przejawia autoagresję. W takich przypadkach niezbędny jest psycholog dziecięcy, który przeprowadzi długotrwałą terapię lub skieruje do psychiatry.
Przeciwdziałanie przemocy w szkole to żmudny, długotrwały proces, który wymaga odpowiednich zachowań nie tylko wśród dzieci, ale także rodziców i nauczycieli. Do działań profilaktycznych zaliczyć można:
Przemoc i agresja w szkole to powszechny problem, za który w dużym stopniu odpowiedzialni są dorośli. Przeciwdziałanie to proces, w którym edukować należy nie tylko dzieci, ale i rodziców oraz nauczycieli. Tylko współpraca i zmiana zachowań mogą przynieść zadowalające efekty.